در مورد تجدیدنظرخواهی آقایان ر و غ به وکالت از آقای ح نسبت به دادنامه شماره ۹۰۰۰۸۴ مورخ ۱۴/۸/۱۳۹۰ صادره از شعبه ۱۱۷۵ دادگاه عمومی جزایی تهران که در راستای واخواهی و اعتراض از دادنامه شماره ۸۹۰۱۲۲۷ مورخ ۳۰/۱۱/۱۳۸۹ گویای محکومیت تجدیدنظرخواه به اتهام ی از طریق ثبت ملک غیر به نام خود مستنداً به ماده ۱۰۹ قانون ثبت اسناد و املاک و ماده یک قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس و ی به تحمل سه سال حبس و پرداخت مبلغ پانصد میلیون ریال جزای نقدی صادر و به موجب آن واخواهی تجدیدنظرخواه از دادنامه غیابی رد گردیده است.
ضمناً در مورد رد مال به لحاظ تنظیم سند رسمی دادگاه موضوع را حقوقی دانسته است، با بررسی جمیع برگه‌ها و محتویات پرونده و با در نظر گرفتن مفاد و محتوای لوایح اعتراضیه وکلای تجدیدنظرخواه نظر به این که ضرورت ایجاب می‌نمود، اظهارات طرفین (خواهان و خوانده) و دلایل آنها بررسی گردد، وقت رسیدگی تعیین و پس از استماع و شنیدن اظهارات طرفین و مطالبه پرونده ثبتی مربوط به هیأت حل اختلاف مواد ۱۴۷و ۱۴۸ قانون ثبت و پاسخ استعلامات دریافت شده از اداره ثبت اسناد و املاک مربوط از آن جایی که تجدیدنظرخواه مطابق وکالت‌نامه رسمی شماره ۴۹۷۱۰ مورخ ۷/۱۱/۸۶ به وکالت از خانم ق و خانم گ که مالکین رسمی طبق پاسخ استعلام به شماره ۳۵۹۰۷ مورخ ۲۳/۲/۷۷ اعلام شده‌اند، اقدام به دریافت سند از هیأت حل اختلاف موضوع مواد ۱۴۷ و ۱۴۸ قانون ثبت اسناد و املاک نموده است و هیچ گونه عملیات متقلبانه که منجر به بردن مال غیر باشد از سوی تجدیدنظرخواه صورت نگرفته است و به نظر این دادگاه موضوع شکایت بدون جنبه جزایی و دارای جنبه حقوقی است، مستنداً به بند ۱ از قسمت ب ماده ۲۵۷ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری ضمن نقض دادنامه (شکستن رأی) تجدیدنظرخواسته به استناد بند الف ماده ۱۷۷ قانون ثبت اسناد و املاک و اصل ۳۷ قانون اساسی حکم بر بی‌گناهی تجدیدنظرخواه به لحاظ عدم توجه اتهام ی به تجدیدنظرخواه و حقوقی بودن موضوع شکایت صادر می‌گردد. این رأی قطعی است.
درباره این سایت